ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΗ ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ(ΕΣΔ 211)

1 α) Η Σόνταγκ στο κεφάλαιο 7 στο βιβλίο «Παρατηρώντας τον Πόνο των Άλλων» αναφέρεται σε μια συντηρητική κριτική των εικόνων αναπτύσσοντας, με δικά της επιχειρήματα αλλά και επιχειρήματα άλλων στοχαστών. Εννοώντας ότι η συνεχής μετάδοση φρικαλέων εικόνων μας έχουν κάνει να έχουμε χάσει πια την δυνατότητα να αντιδρούμε σε οτιδήποτε ηθικό. Στην σύγχρονη εποχή όπως και σε παλαιότερες εποχές οι άνθρωποι βομβαρδίζονταν καθημερινά από εικόνες φρίκης και καταστροφής. Εικόνες από πολέμους, από βασανισμούς και σκοτωμούς, παρουσιάζονταν με σκοπό να δείξουν την πραγματικότητα στους ανθρώπους οι οποίοι δεν είχαν άμεση σχέση με τον χώρο στον οποίο διαδραματίζονταν αυτές οι φρικαλεότητες. Οι άνθρωποι όμως έχουν φτάσει στο σημείου του κορεσμού. Έχουν ξεπεράσει το σημείο όπου αντιδρούσαν σε αυτά που έβλεπαν και τώρα πια τα βλέπουν χωρίς αισθήματα. Έχουν συνηθίσει τόσο πολύ σε αυτές τις εικόνες που δεν τους κινεί το ενδιαφέρον οποιαδήποτε εικόνα και αν δουν. Επίσης σύμφωνα με την Σόνταγκ λόγω της τηλεόρασης η προβολή της φρίκης και του θανάτου έχει γίνει καθημερινή βραδινή κοινοτοπία (Σόνταγκ, Παρατηρώντας τον Πόνο των Άλλων, σελ. 112). Βομβαρδιζόμαστε από εικόνες οι οποίες αντί να μας προκαλούν αηδία και θυμό απλά δεν μας ενδιαφέρουν. Η τηλεόραση, έχει φτάσει στο σημείο να δείχνει τόσες πολλές εικόνες φρίκης που οι άνθρωποι αποφεύγουν να τα βλέπουν. Έχουν βαρεθεί την συνεχή ροή αυτών των φρικαλέων εικόνων και δεν τους νοιάζει ότι και να δείχνει.
Τα ΜΜΕ μας βομβαρδίζουν με εικόνες φρίκης, καταστροφής, θανάτου είναι όμως πια αργά για να μπορούμε να αντιδράσουμε. Δεν θα μπορέσουμε ποτέ να έχουμε την ίδια ηθική στάση που είχαμε πριν αρχίσουν αυτές οι βάναυσες εικόνες να προβάλλονται καθημερινά και να τις θεωρούμε σαν κάτι φυσιολογικό. Σύμφωνα επίσης με την Σόνταγκ δεν γίνεται να μειωθούν οι εικόνες φρίκης και ούτε πρόκειται να υπάρξει «οικολογία των εικόνων». Και η ίδια η φρίκη δεν πρόκειται να ελαττωθεί (Σόνταγκ, Παρατηρώντας τον Πόνο των Άλλων, σελ. 113).
β) Υπάρχουν όμως και επιχειρήματα εναντίων των πιο πάνω. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι χαρακτηρίζουν την κοινωνία μας «Κοινωνία του Θεάματος». Οι οποίοι πιστεύουν ότι για να τραβήξει κάτι το ενδιαφέρον των ανθρώπων πρέπει να μετατραπεί σε θέαμα. Πρέπει να τον προβάλουν τα ΜΜΕ για να γίνει κάτι το σπουδαίο και το ενδιαφέρον. Οι άνθρωποι σήμερα είναι φιλοδοξούν να γίνουν εικόνες. Φιλοδοξούν να τους προβάλουν τα ΜΜΕ για να γίνουν διασημότητες, για να νιώσουν υπεράνω των άλλων. Δεν υπάρχει πλέον πραγματικότητα αφού το μόνο που υπάρχει σήμερα είναι οι εικόνες και άνθρωποι οι οποίοι φιλοδοξούν να γίνουν εικόνες.
Η Σόνταγκ, αν και αρχικά υποστήριζε ότι δεν υπάρχει πια πραγματικότητα, πιο μετά επισημαίνει ότι δεν πρέπει να ταυτίζουμε την πραγματικότητα με το θέαμα. Μπορεί ένα μέρος των ανθρώπων να πιστεύει ότι όλες αυτές οι εικόνες παρουσιάζονται για να δώσουν ένα θέαμα και να έχουν φτάσει στον κορεσμό μη μπορώντας να δουν την πραγματικότητα. Αλλά υπάρχουν και άνθρωποι, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι είναι παράλογο να ταυτίζεις την ζωές των ανθρώπων με το θέαμα. Είναι παράλογο να πεις ότι δεν υπάρχει πραγματικός πόνος. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν ζουν στις εύπορες κοινωνίες οι οποίοι βιώνουν καθημερινά τον πόλεμο και τις φρικαλεότητες. Αυτοί δεν θεωρούν τον πόλεμο και τις εικόνες θέαμα αλλά μια πραγματικότητα που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια τους και με κίνδυνο τη ζωή τους, σε αντίθεση με άλλους ανθρώπους οι οποίοι δεν έχουν ζήσει ποτέ τον πόλεμο και τον βλέπουν μέσα από τις εικόνες. Οι άνθρωποι όμως αυτοί δεν έχουν την ίδια άποψη με άλλους που έχουν ζήσει τον πόλεμο. Δεν νιώθουν τον ίδιο πόνο, δεν έχουν τα ίδια αισθήματα και τις ίδιες απόψεις. Κάθονται στο σπίτι τους με την οικογένεια τους και απλά παρακολουθούν ότι τους πλασάρουν τα Μέσα χωρίς να τους νοιάζει για τους ανθρώπους οι οποίοι εκείνη την ώρα μπορεί να κινδυνεύει η ζωή τους ή και να πεθαίνουν. Επίσης δεν πρέπει να κατατάσσουμε μαζί τους ανθρώπους που θεωρούν τις εικόνες θέαμα, αφού κάθονται συνεχώς μπροστά από μια οθόνη και παρακολουθούν συνέχεια αυτές τις εικόνες, με αυτούς που μπορεί να ζουν στις εύπορες κοινωνίες και να μην έχουν βιώσει τον πόλεμο αλλά να έχουν αισθήματα. Δεν κάθονται συνεχώς να βλέπουν αυτές τις εικόνες αλλά όταν τις βλέπουν τους προκαλούν φρίκη και νιώθουν έστω και στο ελάχιστο τον πόνο αυτών που υποφέρουν.
Όσο όμως και να πιστεύουμε ότι η πραγματικότητα δεν έχει μετατραπεί σε θέαμα, τα ΜΜΕ συνεχίζουν να κυνηγούν αυτές τις εικόνες. Υπάρχουν φωτορεπόρτερ οι οποίοι βάζουν την ζωή τους σε κίνδυνο για να τραβήξουν μια φωτογραφία. Υπάρχει ο ανταγωνισμός ανάμεσα στα Μέσα που τους κάνει να έχουν σαν σκοπό τους μόνο και μόνο την προβολή. Χωρίς να τους ενδιαφέρει ο πόνος των άλλων. Ψάχνοντας μόνο να βρουν την πιο φρικαλέα φωτογραφία. Αυτήν που θα κινήσει το ενδιαφέρον περισσότερου κόσμου. Αυτήν που θα προβληθεί περισσότερο. Αυτήν που θα γίνει θέαμα.
2) Στο έργο του «κοινωνία του θεάματος» ο Γκυ Ντεμπόρ επισημαίνει ότι το θέαμα είναι κάτι από το οποίο δεν μπορούμε να ξεφύγουμε. Οι άνθρωποι φιλοδοξούν να γίνουν θέαμα. Τώρα, το μόνο που ενδιαφέρει τους ανθρώπους είναι πώς να γίνουν θέαμα και πώς να προβληθούν από τα μέσα. Η πραγματικότητα έχει παραιτηθεί. Δεν υπάρχει πια πραγματικότητα αφού το μόνο που υπάρχει είναι το θέαμα, μια ψεύτικη πραγματικότητα, από την οποία δεν μπορεί να ξεφύγει κάνεις. Οι εικόνες φαίνεται ότι κάνουν κάτι πιο πραγματικό από ότι είναι, δίνουν περισσότερη αξία σε ένα γεγονός από όση χρειάζεται, άλλα μετά από συνεχή προβολή το γεγονός αυτό γίνεται λιγότερο πραγματικό. Οι άνθρωποι αρχίζουν να αμφιβάλλουν και δεν τους ενδιαφέρει ούτε αν κάτι είναι πραγματικό ούτε αν είναι ψεύτικο. Το μόνο που κάνουν είναι να γίνονται παθητικοί δέκτες και να δέχονται οτιδήποτε τους δίνεται χωρίς να θέλουν να σκεφτούν εάν κάποιος τους κοροϊδεύει και τους πλασάρει κάτι μη αληθινό. Ο πραγματικός κόσμος μετατρέπεται σε εικόνες, τις οποίες οι άνθρωποι βλέπουν καθημερινά και τις οποίες έχουν συνηθίσει σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην τους ενδιαφέρει εάν αυτό που δείχνουν είναι κάτι το φρικιαστικό ή κάτι το οποίο μπορεί να πληγώνει κάποιον άλλο. Μπορεί, για παράδειγμα, μια φωτογραφία από κάποιον να τον σκοτώνουν να μην προκαλέσει κανένα συναίσθημα σε κάποιον άγνωστο, άλλα σε κάποιο συγγενή του μπορεί να του προκαλέσει πόνο, λύπη ή ακόμη και μίσος για τον άνθρωπο που τον σκότωσε. Επίσης δεν μπορούμε να αγνοήσουμε το πώς το θέαμα και οι εικόνες εμπορευματοποιούνται και μετατρέπονται σε χρήματα. Χρήματα τα οποία λίγοι έχουν και οι οποίοι προσπαθούν να ταυτίσουν την ικανοποίηση με την επιβίωση. Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι το χρήμα είναι το παν. Ότι για να μπορεί κάποιος να επιβιώσει πρέπει να νιώθει την ικανοποίηση του ότι έχει χρήματα και μπορεί να κάνει ότι θέλει.
Υπάρχουν άνθρωποι που συμφωνούν με τον Ντεμπόρ ότι η πραγματικότητα δεν υπάρχει και το μόνο που υπάρχει είναι το θέαμα και οι εικόνες. Ένας από αυτούς είναι και η Σόνταγκ η οποία συμφωνεί με τον Ντεμπόρ και αναλύει την ριζοσπαστική κριτική της νεωτερικότητας, επισημαίνοντας ότι βομβαρδιζόμαστε καθημερινά από εικόνες οι οποίες μας έχουν κάνει να χάσουμε την πραγματικότητα και να ζούμε σε μια κοινωνία του θεάματος.
3) Όταν έγινε η εισβολή άρχισαν να κυκλοφορούν διάφορες εικόνες φρικιαστικές οι οποίες παρουσίαζαν στρατιώτες να πυροβολούν αιχμαλώτους, μικρά παιδιά δολοφονημένα και άλλα κλαίγοντας να ψάχνουν τους γονείς τους. Παρουσίαζαν γυναίκες να προσπαθούν να βρουν τα παιδία τους ικετεύοντας. Μια συγκεκριμένη φωτογραφία η οποία μου έχει αποτυπωθεί δείχνει μια σειρά από αιχμαλώτους να γονατίζουν με τα χέρια πίσω από το κεφάλι και οι Τούρκοι να τους εκτελούν. Θα επικεντρωθώ σε αυτή την φωτογραφία και θα συμφωνήσω με την άποψη της Σόνταγκ ότι δεν πρέπει να ταυτίζουμε το θέαμα με την πραγματικότητα. Μπορεί για οποιοδήποτε ξένο, τον οποίο δεν τον ενδιαφέρει, η εικόνα αυτή να είναι απλώς ένα θέαμα. Να είναι κάτι το οποίο βλέπει καθημερινά και έχει πάψει να τον ενδιαφέρει πλέον και το θεωρεί μια ακόμη εικόνα. Μπορεί, όπως είπε και η Σόνταγκ να ελκύει κάποιον να βλέπει εικόνες φρίκης όπως τον εκλύει να βλέπει πορνογραφικές εικόνες χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Για κάποιον άλλο όμως αυτό να μην είναι θέαμα. Για κάποιον ο οποίος δεν κάθεται μπροστά από την τηλεόραση όλη μέρα αυτή η φωτογραφία να απεικονίζει την πραγματικότητα. Μια σκληρή πραγματικότητα από την οποία δεν μπορούμε να ξεφύγουμε και που είναι μπροστά στα μάτια μας αλλά δεν μπορούμε να την αλλάξουμε. Μπορεί κάποιος να καταλάβει τον πόνο που νιώθουν οι συγγενείς των αιχμαλώτων βλέποντας τους να γονατίζουν μπροστά στον εχθρό και να εκτελούνται; Μπορεί κάποιος να φανταστεί ένα δικό του συγγενή σε αυτή τη θέση; Η απάντηση σε αυτά είναι πολύ πιθανόν όχι. Είναι πολύ δύσκολο να φανταστεί κανείς το πώς νιώθει ένας συγγενής βλέποντας τους δικούς του ανθρώπους σε αυτή τη θέση. Ακόμη και εμάς, τους σημερινούς νέους, που δεν έχουμε ζήσει την εισβολή, αυτές οι εικόνες μας προκαλούν λύπη και θυμό.
Το πώς θα αντιληφθεί κάποιος μια εικόνα εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και από το τι παρουσιάζει η φωτογραφία αυτή. Επίσης, η «ηθική μέριμνα υπονομεύεται από το αμείλικτο σφυροκόπημα εικόνων» όπως αναφέρει και η Σόνταγκ και αυτό συμβαίνει γιατί λόγω της συνεχής προβολής εικόνων, ο άνθρωπος αρχίζει να έχει ανοσία και να μην τον ενδιαφέρει εάν μια εικόνα δείχνει κάτι το φρικιαστικό ή κάτι το χαρούμενο. Χάνει την ικανότητα του να κρίνει πιο είναι το σωστό και πιο το λάθος αφού τα ΜΜΕ προβάλλουν συνεχώς την φρίκη σαν και είναι κάτι το φυσιολογικό και το συνηθισμένο. Έτσι ο άνθρωπος σταματά να κρίνει από μόνος του, αποβλακώνεται στην τηλεόραση και αποδέχεται ότι του δίνουν.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Sontag Susan (2003), “Παρατηρώντας τον πόνο των άλλων”
Γκυ Ντεμπόρ, “Η κοινωνία του θεάματος”


Αυτό το εργασία χορηγείται με άδεια Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 Unported .

Εργ. 12 - ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ - Η ΕΠΙΧΕΙΡΕΙΝ

ΠΛΕΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑΤΑ
Το ηλεκτρονικό εμπόριο είναι ένας τρόπος με τον οποίο εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι μπορούν να αγοράσουν οτιδήποτε επιθυμούν μέσω διαδικτύου. Μέσω του ηλεκτρονικού εμπορίου οι άνθρωποι μπορούν να βρουν οτιδήποτε θέλουν σε τιμές πολύ χαμηλές, ενώ εάν επισκέπτονταν ένα μαγαζί για τα ψώνια τους θα πλήρωναν πολύ περισσότερα. Επίσης, πριν από αρκετά χρόνια, αρκετοί κύπριοι έβγαιναν εκτός Κύπρου για να κάνουν τα ψώνια τους θέλοντας να γλιτώσουν τον ανταγωνισμό και να βρουν ότι επιθυμούν σε χαμηλές τιμές. Τώρα όμως, οι περισσότεροι, άρχισαν να εμπιστεύονται το ηλεκτρονικό εμπόριο και έτσι γλιτώνουν αρκετά χρήματα τα οποία θα σπαταλούσαν στα αεροπορικά εισιτήρια όπως επίσης και χρόνο. Το χρόνο τον οποίο σπαταλούμε για να επισκεφτούμε ένα κατάστημα ή να πάμε σε άλλη χώρα μπορούμε τώρα να τον χρησιμοποιήσουμε πιο συνετά και να κάνουμε κάτι άλλο. Όμως εκτός από τα πλεονεκτήματα τα οποία μας προσφέρει το ηλεκτρονικό εμπόριο υπάρχουν και αρκετά μειονεκτήματα, όπως για παράδειγμα το ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε το κατά πόσο τα προϊόντα τα οποία επιθυμούμε υπάρχουν στα αλήθεια. Μέσω ερευνών που έχουν διεξαχθεί έχει διαπιστωθεί πως στις περισσότερες από τις ιστοσελίδες αυτές υπάρχουν προβλήματα με τον τρόπο τον οποίο λειτουργούν, όπως το ότι υπάρχει ανελλιπής πληροφόρηση για τα προϊόντα, δεν αναφέρεται η τελική τιμή του προϊόντος και πως τα στοιχεία του πωλητή δεν υπάρχουν έτσι δεν μπορούμε να έρθουμε σε επαφή μαζί του, για τυχόν πρόβλημα που θα έχει το προϊόν μας, το οποίο κανονικά πρέπει να έχει 2 χρόνια εγγύηση.
ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
Για να αποφύγουμε εμείς να γίνουμε θύματα των πωλητών αυτών πρέπει να ελέγχουμε για την αξιοπιστία του προϊόντος πριν το αγοράσουμε, όπως επίσης και να βλέπουμε τα σχόλια που έχουν κάνει άλλοι άνθρωποι οι οποίοι το έχουν ήδη αγοράσει. Για κάθε προϊόν, υπάρχουν σχόλια για το εάν το προϊόν είναι ελαττωματικό και για το εάν η ιστοσελίδα είναι αξιόπιστη και γενικά όσα έχουν προσθέσει οι άλλοι για το προϊόν αυτό
Μερικές ιστοσελίδες ηλεκτρονικού εμπορίου μπορούμε να βρούμε στα www.amazon.com, www.ebay.com, www.eshopcy.com.cy, www.hadjikyriakos.com.cy. Στις ιστοσελίδες αυτές μπορούμε να βρούμε παιχνίδια, βιβλία, αυτοκίνητα, κοσμήματα, ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ρούχα και οτιδήποτε άλλο επιθυμούμε να βρούμε. Υπάρχουν επίσης ιστοσελίδες, που πωλούν μόνο ηλεκτρονικά αντικείμενα και άλλες που πωλούν μόνο βιβλία.
Αυτός ο τρόπος δεν βοηθά μόνο τους αγοραστές αλλά και τους πωλητές οι οποίοι δεν χρειάζεται να έχουν δικό τους κατάστημα για να πωλήσουν κάτι και δεν χρειάζεται για κάθε πελάτη να εξηγούν το προϊόν κάθε φορά. Απλά μπορούν να σχολιάσουν το προϊόν μέσα στο διαδίκτυο

SECOND LIFE

Το second life είναι μια εικονική πραγματικότητα όπου ο κάθε ένας μπορεί να λάβει μέρος δωρεάν. Στο second life ο κάθε χρήστης που επιθυμεί να γραφτεί, δημιουργεί ένα avatar το οποίο θα τον αντιπροσωπεί. Το avatar είναι ένας εικονικός άνθρωπος τον οποίο μπορούμε να επεξεργαστούμε όπως εμείς θέλουμε. Μπορούμε να επεξεργαστούμε το πρόσωπο του, τα διάφορα χαρακτηριστικά του, να αλλάξουμε τα μαλλιά του και να αλλάξουμε την εμφάνιση του με διάφορα ρούχα το οποία μπορούμε να ψωνίσουμε δωρεάν ή και πληρώνοντας. Στο second life μπορούμε να κάνουμε καινούργιους φίλους ή να βρούμε τους δικούς μας και να μπορούμε να συνομιλήσουμε είτε γραπτός με chat, είτε μιλώντας μέσω του μικροφώνου μας. Μπορούμε να δείξουμε αισθήματα όπως το να γελάσουμε και να κλάψουμε, έτσι υπάρχει και η μη λεκτική επικοινωνία αφού μπορούμε να δείξουμε στον άλλο τι νοιώθουμε. Ακόμη μπορούμε να πετάσουμε , να χορέψουμε και να εκφραστούμε ελεύθερα. Το second life όμως, δεν χρησιμοποιείται μόνο για ψυχαγωγία αλλά και για εκπαίδευση. Μέσα μπορούμε να τηλεκινηθούμε σε ιστορικούς χώρους, ιστορικά μνημεία, βιβλιοθήκες, να δούμε πίνακες σπουδαίων ζωγράφων, να πάμε σε διάφορες πόλεις και γενικά σε ότι δεν μπορούμε να επισκεφτούμε στην πραγματική μας ζωή λόγω απόστασης ή χρόνου. Επιπλέον, μπορούμε να μάθουμε ξένες γλώσσες, για τους πλανήτες, το ηλιακό μας σύστημα, μπορούμε να κατασκευάσουμε αρχιτεκτονικά έργα, και συνοπτικά μπορούμε να δούμε και να κάνουμε οτιδήποτε υπάρχει και στην πραγματική μας ζωή. Πολλά πανεπιστήμια έχουν δημιουργήσει δικό τους group στο second life όπως το Harvard και το Princeton. Καθημερινά προστίθενται καινούργιες γλώσσες στο second life για να μπορούν να γίνονται μέλη άνθρωποι από όλο τον κόσμο. Πριν από 10 μέρες προστέθηκαν 3 επιπλέον γλώσσες και τώρα στο second life υπάρχουν τα Αγγλικά, Γερμανικά, Γαλλικά, Γιαπωνέζικα, Ιταλικά, Ισπανικά και Πορτογαλικά.

bookmarking - social bookmarikig - jumptags

Το bookmarking είναι ένας χώρος, στο menu του web browser του κάθε χρήστη, στο οποίο ο κάθε χρήστης έχει την δυνατότητα να αποθηκεύσει ορισμένες ιστοσελίδες στις οποίες θέλει να έχει άμεση πρόσβαση. Μπορούμε επίσης να οργανώσουμε τις διάφορες ιστοσελίδες σε φακέλους για να έχουμε πιο εύκολη πρόσβαση. Το μόνο αρνητικό το οποίο προκύπτει από τη χρήση του bookmarking είναι ότι τις αποθηκευμένες σου ιστοσελίδες μπορείς να τις δεις μόνο από τον δικό σου ηλεκτρονικό υπολογιστή. Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο δημιουργήθηκε το social bookmarking. Το social bookmarking είναι ένας διαδικτυακός χώρος αποθήκευσης των ιστοσελίδων των οποίων χρειαζόμαστε. Είναι μια μέθοδος με την οποία ο κάθε χρήστης του διαδικτύου μπορεί να μοιραστεί, να οργανώσει, να αναζητήσει και να διαχειριστεί σελιδοδείκτες. Στο social bookmarking ο κάθε χρήστης ο οποίος έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο, μπορεί να αποθηκεύσει τις ιστοσελίδες τις οποίες χρειάζεται σε μια ιστοσελίδα social bookmarking και να μπορεί να τις δει από οποιονδήποτε ηλεκτρονικό υπολογιστή και αν βρίσκεται.

Το jumptags είναι μια ιστοσελίδα social bookmarking στην οποία γίνεται μέλος ο οποιοσδήποτε. Μέσω του username και του password του ο κάθε χρήστης θα μπορεί να ανατρέχει στην ιστοσελίδα αυτή και να βλέπει τις ιστοσελίδες τις οποίες έχει αποθηκεύσει από προηγουμένως. Ακόμα στο jumptags μπορούμε να αναζητήσουμε ιστοσελίδες τις οποίες έχουν αποθηκεύσει άλλοι χρήστες και να τις αποθηκεύσουμε και εμείς, όπως επίσης μπορούν να χρησιμοποιήσουν και οι άλλοι χρήστες τις δικές μας ιστοσελίδες εκτός και αν τις κάνουμε private. Επίσης για πιο εύκολη και αποτελεσματική αναζήτηση των ιστοσελίδων μας μπορούμε να τις κατηγοριοποιήσουμε όπως εμείς θέλουμε. Μπορούμε ακόμη να έχουμε πρόσβαση στο youtube, σε διάφορα παιχνίδια, στην Wikipedia και σε ιστοσελίδες για την πρόγνωση του καιρού σε οποιαδήποτε χώρα εμείς θέλουμε.

saatchi online gallery

Η Saatchi online gallery είναι ένας online παγκόσμιος εκθεσιακός χώρος όπου μπορείς να βρεις διάφορες πληροφορίες για έργα τέχνης και διάφορους καλλιτέχνες με τους οποίους μπορείς να συνομιλήσεις. Ακόμα μπορείς να δει έργα διάσημων καλλιτεχνών οι οποίοι έχουν πεθάνει όμως τα έργα τους θα μείνουν για πάντα. Στην ιστοσελίδα αυτή υπάρχουν διάφορες υποκατηγορίες στις οποίες μπορεί ο καθένας να ανεβάσει δικά του έργα ή να κάνει σχόλια για ένα έργο τέχνης που είδε.
Οι υποκατηγορίες είναι:
Το Saatchi online TV and daily magazine είναι ένας χώρος στον οποίο προστίθενται καθημερινά διάφορα έργα είτε ως εικόνα είτε ως βίντεο. Ακόμα στο περιοδικό υπάρχουν καθημερινά διάφορες πληροφορίες για θέματα τέχνης. Τα έργα αυτά είναι καταχωρημένα με την ημερομηνία την οποία έχουν προστεθεί.
Στο Museum around the world υπάρχουν πάμπολλα μουσεία σε όλο τον κόσμο. Αν επιλέξεις κάποιο, σου λέει λεπτομέρειες για το μουσείο εκείνο και διάφορα άλλα ενδιαφέροντα και σημαντικά πράγματα τα οποία θα χρειαστείς αν αποφασίσεις να επισκεφτείς το μουσείο αυτό, όπως τις ώρες λειτουργίας του, το κόστος και τις διάφορες εκθέσεις που πραγματοποιεί.
Στο Art colleges around the world δείχνει διάφορες σχολές τέχνης και πληροφορίες για την κάθε σχολή ξεχωριστά. Δείχνει διάφορα έργα μαθητών, για το διδακτικό προσωπικό και διάφορα άλλα.
Στο Dealers and galleries around the world υπάρχουν εκθεσιακοί χώροι από όλο τον κόσμο και μπορείς επίσης να μάθεις διάφορες πληροφορίες για το κάθε ένα ξεχωριστά.
Στο art fairs around the world υπάρχουν διάφορες ενδιαφέρουσες εκθέσεις από όλο τον κόσμο και μας περιγράφει τις εκθέσεις αυτές αναφέροντας μας τις λεπτομερώς. Γίνεται μια φορά το χρόνο και μπορούν να λάβουν μέρος διάφορα μουσεία.
Στο grants and funding for artists υπάρχουν διάφοροι άνθρωποι οι οποίοι ζητούν από κάποιο φορέα να τους βραβεύσει για τα έργα τους ή κάποιο να τους χορηγήσει.
Στα Saatchi online artists, Saatchi online photographers, Saatchi online illustrators, Saatchi online video artists, Saatchi online art students δείχνει διάφορους καλλιτέχνες, φωτογράφους, εικονογράφους και λίγα λόγια για αυτούς. Όπως επίσης και διάφορα έργα που έχουν φτιάξει και εικονογραφήσεις ή φωτογραφίες που έχουν τραβήξει. Ακόμη μπορείς να συνομιλήσεις με κάποιο καλλιτέχνη εάν είναι online ή να του στείλεις email και να συζητήσεις μαζί του για τα έργα τέχνης που έχει φτιάξει.
Στο sale room μπορείς να αγοράσεις διάφορα έργα τέχνης από καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
Το showdown είναι ένας χώρος όπου οι καλλιτέχνες ανεβάζουν διάφορα έργα και οι άνθρωποι που επισκέπτονται την ιστοσελίδα αυτή να μπορούν να ψηφίσουν για το καλύτερο έργο.
Στο studio μπορεί ένας επισκέπτης να δημιουργήσει ή να επεξεργαστεί διάφορα έργα τέχνης.
Στο street art μπορεί ο οποιοσδήποτε να ανεβάσει πραγματικές φωτογραφίες ή graffiti από τοίχους και να μπορούν οι άλλοι να τα δουν.
Στο crits μπορεί ένας καλλιτέχνης να ανεβάσει ένα έργο του και οι άλλοι καλλιτέχνες να τα σχολιάζουν.
Στο forum μπορεί κάποιος να θέσει ένα θέμα και οι άλλοι να το σχολιάσουν. Γίνεται μια συζήτηση online όπου ο καθένας μπορεί να πει τη γνώμη του.
Στο meet others μπορείς να γνωρίσεις άλλους ανθρώπους στους οποίους αρέσει η τέχνη και να συνομιλήσεις μαζί τους.

ergastirio 8, 03.11.09 emoticons

Τα emoticons είναι φατσούλες οι οποίες μας βοηθούν στο να μεταδώσουμε διάφορα συναισθήματα ενώ συνομιλούμε με κάποιον άλλο. Για την δημιουργία τους χρειάζονται απαραίτητα τα σημεία στίξης όπως η παρένθεση, το κόμμα, η άνω και κάτω τελεία, η παύλα και πολλά άλλα. Τα emoticons εκφράζουν χαρά, λύπη, απογοήτευση, μπέρδεμα και πολλά άλλα συναισθήματα τα οποία δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια. Τα emoticons χρησιμοποιούνται στην αποστολή emails, σε chats, instant messages, SMS, στα κοινωνικά δίκτυα, στην πληροφορική και τις επικοινωνίες. Με τη δημιουργία των emoticons οι άνθρωποι μπορούν να επικοινωνήσουν πιο αποτελεσματικά στην online επικοινωνία αφού μπορούν να εκφράσουν συναισθήματα τα οποία δεν μπορούν να εκφράσουν με λόγια. Ο συνομιλητής μπορεί να καταλάβει τι νοιώθουμε μια δεδομένη στιγμή ακόμα και αν απλά του το δείξουμε με μια φατσούλα. Μέσω όμως αυτού του τρόπου για να δείξουμε τι νοιώθουμε μερικές φορές μπορούν να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις. Όπως για παράδειγμά αν ένας νέος χρήστης της τεχνολογίας δεν γνωρίζει καλά πώς να δημιουργήσει ένα emoticon μπορεί να δημιουργηθούν παρεξηγήσεις αν κατά λάθος στείλει μια φατσούλα τη δεδομένη στιγμή η οποία είναι εντελώς διαφορετική από το τι νοιώθει αυτός. Ακόμα και ένας αρκετά εξοικειωμένος χρήστης μπορεί να κάνει λάθος σε ένα σημείο στίξης και η φατσούλα να μην έχει καμία σχέση με το τι ήθελε να πει.
Το βίντεο ″Father and Daughter″ του Michael Dudok deWit, εκφράζει τον πόνο ενός μικρού κοριτσιού το οποίο ο πατέρας του εγκαταλείπει φεύγοντας με τη βάρκα του. Το κοριτσάκι πηγαίνει καθημερινά στον τόπο από όπου ο πατέρας του έφυγε αφήνοντας το μόνο. Το κορίτσι μεγαλώνει και στο τέλος γερνά και τελικά αποφασίζει να ψάξει τον πατέρα περπατώντας βρίσκει μπροστά της τη βάρκα με την οποία ο πατέρας της έφυγε. Πηγαίνει κοντά στη βάρκα, ξαπλώνει και τέλος πεθαίνει. Μετά που πεθαίνει, μέσα από μια λάμψη εμφανίζεται ο πατέρας της και εκείνη γίνεται πάλι το μικρό κοριτσάκι και τρέχει στην αγκαλιά του. Τα συναισθήματα που δημιουργούνται είναι η λύπη για το μικρό κοριτσάκι το οποίο θέλει να βρει το πατέρα του και στο τέλος χαρά για το γεγονός ότι τελικά τον βρίσκει και τρέχει στην αγκαλιά του.

Το βίντεο ″Harpya″ του Raoul Servais περιγράφει ένα άνθρωπο ο οποίος προσπαθεί να σώσει ένα πουλί που έχει τη μορφή ανθρώπου από ένα άλλο άνθρωπο ο οποίος ήθελε να το σκοτώσει. Παίρνοντας το στο σπίτι του καταλαβαίνει ότι το πουλί έτρωγε τα πάντα με αποτέλεσμα η ζωή του ανθρώπου να διατρέχει κίνδυνο. Το πουλί αφού έφαγε όλα τα υπάρχοντα του σπιτιού, ξαφνικά έφαγε τα πόδια του ανθρώπου. Ο άνθρωπος προσπαθώντας να ξεφύγει παραπλανεί το πουλί και φεύγει από το σπίτι. Αργότερα όμως το πουλί βρίσκει ξανά τον άνθρωπο ο οποίος δεν αντέχει άλλο και προσπαθεί να πνίξει το πουλί με τα χέρια του, ξαφνικά όμως εμφανίζεται ένας άλλος άνθρωπος ο οποίος σκοτώνει τον άνθρωπο που προσπαθούσε να πνίξει το πουλί αφού πιθανότατα το λυπήθηκε.

Το βίντεο ″The owl who married a Goose″ της Caroline Leaf περιγράφει μια κουκουβάγια η οποία παντρεύεται μία χήνα. Η χήνα μετά γεννά και φεύγει με τα παιδιά της μακριά αφήνοντας πίσω την κουκουβάγια. Η κουκουβάγια θέλοντας να είναι κοντά στη γυναίκα και τα παιδιά της αποφασίζει να τους βρει. Όταν τελικά τους βρίσκει φεύγει μαζί τους πετώντας. Όταν τελικά φτάνουν κάπου δεν υπήρχε στεριά η κουκουβάγια προσπαθεί να κολυμπήσει μαζί τους όμως δεν τα καταφέρνει και πνίγεται. Τα συναισθήματα που δημιουργούνται στο βίντεο είναι η λύπη για την κουκουβάγια η οποία δεν μπορεί να είναι κοντά στην οικογένεια της.

Το βίντεο ″Dimensions of Dialogue″ του Jan Svankmajer δείχνει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να μην επικοινωνούν. Η επικοινωνία μεταξύ των ανθρώπων είναι κάτι πολύ φυσικό και κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να ζει χωρίς να επικοινωνεί. Χωρίς την επικοινωνία οι άνθρωποι δεν μπορούν να συνυπάρχουν. Η επικοινωνία είναι κάτι που δεν μπορούμε να αγνοήσουμε.

Τα παιδιά της Αφρικής

omadaB2_A